آلودگی آب های سطحی توسط منابع آلاینده فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی، به عنوان یک مشکل فراگیر در سراسر جهان محسوب می شود. بنابراین، جهت کاهش آثار منفی منابع آلاینده مذکور، ارایه الگوی مناسب مدیریت کیفیت آب به عنوان اساسی ترین گام جهت بهبود وضعیت کیفی سیستم های منابع آب است. در این تحقیق، با توجه به این که سفیدرود به عنوان یکی از آلوده ترین رودهای کشور بوده و مطالعات انجام شده در این حوضه محدود می باشد، اقدام به ارایه چارچوبی مناسب جهت مدیریت کیفی آب این رودخانه بر مبنای روش تحلیل همبستگی کانونیک (CCA) شده است. برای این منظور، اطلاعات به دست آمده از 13 ایستگاه در طول رودخانه از خروجی سد سفیدرود تا محل اتصال آن به دریا، جهت تعیین ارتباط بین پارامترهای آلاینده فیزیکی و شیمیایی در دو دوره تر (اسفندماه) و خشک (شهریور ماه) توسط CCA مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این تحقیق در حالت کلی، حاکی از ارتباط قوی بین پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در هر دو دوره خشک و تر است. بنابراین می توان استنباط نمود که منشای هر دو دسته از پارامترهای آلاینده مذکور در هر دو حالت پرآبی و کم آبی رودخانه می تواند یکسان باشد. با توجه به این نکته که منشای پارامترهای آلاینده شیمیایی در یک حوضه آبریز بیشتر ناشی از منابع آلاینده انسان ساخت می باشد، می توان نتیجه گرفت که منشای پارامترهای آلاینده فیزیکی نیز با توجه به نتایج CCA مشابه پارامترهای آلاینده شیمیایی است. بنابراین، بر مبنای نتایج به دست آمده از این تحقیق، سعی در کاهش منابع آلاینده انسان ساخت می تواند گامی مهم در پایش و بهبود کیفی این رودخانه مهم کشور باشد.
