هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی هیجان خواهی با اعتیاد به فضای مجازی در بین دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اراک بود. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها در زمره پژوهش های توصیفی – پیمایشی قرار دارد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه اراک در سال تحصیلی 1399-1398 بودند. حجم نمونه 150 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاباکینگ، فیدل و اولمن (2007) بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ(1998) و مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (1987) پاسخ دادند. جهت توصیف داده ها از آمار توصیفی و جهت سنجش فرضیه ها از آمار استنباطی شامل آزمون های همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل استفاده شده است. یافته ها نشان داد بین گریز از بازداری، تجربه طلبی، ملال-پذیری و ماجراجویی دانشجویان با اعتیاد آنها به اینترنت رابطه وجود دارد (01/0≥P) و بین دختران و پسران در اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود نداشت.. نتایج حاضر از اهمیت مؤلفه های هیجان خواهی در پیش بینی اعتیاد به اینترنت در دانشجویان حمایت می کنند، بر این اساس برگزاری کارگاه درجهت افزایش خوداگاهی بر اساس متغیرهای پیش بین پیشنهاد می شود. همچنین در پیشگیری و درمان اعتیاد به اینترنت توجه به نقش هیجان خواهی ضروری است.
