فلسفۀ ادبیات حوزۀ مهمی در زیبایی شناسیِ تحلیلی است؛ با این حال، پیش از آنکه آیلین جان و دمینیک مک آیوِر لوپش کتاب بی نظیر خود را تدوین کنند، جُنگی که مختص این حوزه باشد نداشتیم. جای خالی چنین جنگی به شدت احساس می شد، و این کتابی است که من در کلاس های فلسفۀ ادبیاتِ خود درس داده ام و خواهم داد. ساختار این کتاب مانند ساختار کتاب های دیگری است که پیش از این در مجموعۀ جُنگ های فلسفیِ انتشارات بلکوِل منتشر شده اند، یعنی کتاب بر اساس موضوع های مطرح در این حیطه به چند بخش تقسیم شده است، که البته یک بخش در این میان استثناست. موضوع هایی که این کتاب به آن ها پرداخته است عبارت اند از: «تعریف ادبیات» (بخش دوم)، «هستی شناسیِ ادبیات» (بخش سوم)، «داستان» (بخش چهارم)، «احساسات» (بخش پنجم)، «استعاره» (بخش ششم)، «تفسیر» (بخش هفتم)، و «ارزش های ادبیات» (بخش هشتم و پایانی). جنگ یعنی گزینش چند متن از میان متن های بسیار، و در این کار گردآورنده ناچار است آثاری را کنار بگذارد، هرچند دیگران آن ها را ضروری تلقی کنند. من هم در این جا صرفاً پیش نهادهایی در این مورد دادم. با وجود این، باید از آیلین جان و دمینیک مک آیوِر لوپش به دلیل انتخاب هایشان تقدیر کرد. اگرچه جای برخی متن های مهم در این جنگ خالی است، متن هایی که برگزیده شده اند بی تردید شایستۀ این گزینش بوده اند. گذشته از آن، بر خلاف بسیاری از جنگ های مشابه، حجم این کتاب از حد لازم فراتر نرفته است، و می توان آن را در طول یک نیم سال تحصیلی به دانشجویان مقطع کارشناسی تدریس کرد. با گذراندن این درس، دانشجویان مطالب بسیاری دربارۀ حوزه های اصلی فلسفه ــ مانند متافیزیک، فلسفۀ ذهن و روان شناسی، فلسفۀ زبان، و فلسفۀ اخلاق ــ خواهند آموخت، آن هم از طریق بررسی گونه ای از هنر که اهمیت زیادی در زندگی انسان دارد.
