برای تعیین چگونگی واکنش گیاهان به تنش همزمان شوری و خشکی و نقش هر یک از آنها در کاهش جذب آب، مدلهای ریاضی متعددی وجود دارد. مدل های جذب آب در شرایط تنش همزمان به سه دسته جمعپذیر، ضربپذیر و مدلهای مفهومی تقسیم میشود. در این مطالعه شش تابع کاهش جذب آب ماکروسکوپی وان گنوختن (جمع پذیر و ضرب پذیر)، دیرکسن و آگوستیجن، وان دام و همکاران، اسکگز و همکاران و همایی با استفاده از داده های مزرعهای کشت گندم رقم روشن ارزیابی شد. آزمایش ها در قالب طرح فاکتوریل در پایه کرت های خرد شده اجرا شد. سطوح مختلف شوری (S3 ,S2, S1) بترتیب معادل 1/4 ،4/5 و 9/6 دسی زیمنس بر متر( به عنوان کرت های اصلی و چهار سطح آبیاری ( I4, I3, I2, I1) بترتیب معادل 50، 75 ،100 و 125 در صد نیاز آبی گیاه، به عنوان کرتهای فرعی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال زراعی 85-1384 اجراء گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که در سطوح شوری کم واکنش گندم به تنش هم زمان شوری و کم آبی مدل جمع پذیر وان گنوختن خیلی خوب میتواند الگوی جذب آب را شبیه سازی کند. در حالی که در سطوح شوری مدل مفهومی اسکگز بیشترین برازش را با داده های مزرعه ای دارد. بنابراین به عنوان مدل بهینه جذب معرفی و توصیه می شود.
