مهدی میرزائی (علوم دامی)

سابقه و هدف: مشخص شده است که فرآوری دانه غلات باعث افزایش انرژی دردسترس میکروارگانیسمهای شکمبه و افزایش تولید پروتئین میکروبی میشود، اما تأثیر فرآوری منبع کربوهیدراتی بر نیازهای پروتئینی گاو شیری و در واقع بررسی اثر متقابل بین فرآوری دانه غلات و سطح پروتئین عبوری موردنیاز در شرایط عملی مزارع کشور انجام نشده است. هدف اصلی این آزمایش بررسی اثرات متقابل سطح پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه با فرآوری دانه ذرت و منبع پروتئین عبوری بر عملکرد گاوهای پرتولید هلشتاین تغذیه شده با جیرههای حاوی مقادیر بالای کنسانتره بود. مواد و روش ها: به منظور بررسی اثرات متقابل سطح و منبع پروتئین عبوری با فرآوری دانه ذرت بر توان تولیدی گاوهای شیری دو آزمایش مجزا طراحی و اجرا شد. در آزمایش اول از 12 رأس گاو شیرده هلشتاین با میانگین تولید شیر 3 ±48 کیلوگرم در روز در قالب طرح مربع لاتین تکرار شونده 4×4 به روش فاکتوریل 2×2 و در آزمایش دوم از 8 رأس گاو پرتولید در قالب طرح مربع لاتین تکرار شونده 4×4 استفاده شد. تیمارهای آزمایش اول عبارت بودند از: 1 ( پروتئین عبوری معادل 40 درصد )درصدی از پروتئین خام( و استفاده از ذرت آسیاب شده 2 ( پروتئین عبوری معادل 40 درصد و استفاده از ذرت ورقهای شده با بخار 3 ) پروتئین عبوری معادل 35 درصد )درصدی از پروتئین خام( و استفاده از ذرت آسیاب شده و 4( پروتئین عبوری معادل 35 درصد و استفاده از ذرت ورقه ای شده با بخار. سطح پروتئین خام در همه تیمارها یکسان ) 7 / 16 درصد ماده خشک( و سطح پروتئین عبوری و نوع فرآوری دانه ذرت بین جیره ها متفاوت بود. تیمارهای آزمایش دوم به ترتیب دارای کنجاله سویای فرآوری شده )منبع پروتئین عبوری مورد استفاده در آزمایش اول(، پودر ماهی، پودر گوشت و مخلوطی از پودر ماهی و پودر گوشت به عنوان منبع پروتئین عبوری بود. در این آزمایش سطح پروتئین عبوری و نوع فرآوری دانه ذرت با توجه به نتایج حاصل از آزمایش اول در نظر گرفته شد. یافته ها: در آزمایش اول سطح پروتئین عبوری اثر معنی داری بر مصرف ماده خشک نداشت. اما گاوهای دریافت کننده سطح پایین پروتئین عبوری ) 35 درصد بر اساس پروتئین خام( یا به عبارتی سطح بالای پروتئین قابل تجزیه در شکمبه ) 65 درصد بر اساس پروتئین خام( شیر بیشتری تولید کردند ) 4 / 44 در مقابل 2 / 43 لیتر در روز به ترتیب برای سطح 35 و 40 درصد پروتئین