مهدی میرزائی (علوم دامی)

اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸﻚ و ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ داﻧﻪ ذرت ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻏﻼت در ﺧـﻮراک آﻏـﺎزﻳﻦ ﺑـﺮ ﻣﺼـﺮف ﺧـﻮراک روزاﻧﻪ، اﻓﺰاﻳﺶ وزن و ﺑﺎزده ﺧﻮراک در ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﻗﺒﻞ و ﭘﺲ از ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر، از ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﭘـﻨﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺑـﻪ روش ﻓﺮآﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ داده ﻫﺎی اﻧﻔﺮادی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺳﻄﺢ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸﻚ ﺗﺄﺛﻴﺮی ﺑﺮ ﻣﺼﺮف ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ و ﻣﻴـﺎﻧﮕﻴﻦ اﻓـﺰاﻳﺶ وزن روزاﻧﻪ ﻗﺒﻞ از ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی ﻧﺪاﺷﺖ. ﻣﺼﺮف ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ در دوره ﺑﻌﺪ ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی و ﻛﻞ دوره ﺑﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸﻚ (P = 0.07 و P = 0.09) ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ داﺷﺖ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸﻚ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻓﺰاﻳﺶ وزن روزاﻧﻪ در دوره ﺑﻌﺪ ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی و ﻛـﻞ دوره را در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ اﻓﺰاﻳﺶ داد. ﻣﺼﺮف ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ اﻓﺰاﻳﺶ وزن روزاﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﺤﻨﻲ درﺟـﻪ دوم ﺗﺤـﺖ ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﻋﻠﻮﻓﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸﻚ در دوره ﻗﺒﻞ از ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی، ﺑﺎزده ﺧﻮراک ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ ﻛـﺎﻫﺶ (P = 0/06) داﺷـﺖ اﻣـﺎ در دوره ﺑﻌﺪ از ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی و ﻛﻞ دوره اﺧﺘﻼﻓﻲ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻛﻨﺘﺮل ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﺎ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺑﺨﺸﻲ از ذرت ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ ﻏﻼت، ﻣﺼـﺮف (P<0/01) و ﺑﺎزده ﺧﻮراک (P<0/01) ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ، اﺳﺘﻔﺎده از ﻳﻮﻧﺠﻪ ﺧﺸـﻚ ﺑـﻪ ﻣﻘـﺪار 7/5 درﺻﺪ ﻛﻞ ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ، ﻋﻤﻠﻜﺮد ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎ را در دوره ﺑﻌﺪ از ﺷﻴﺮﮔﻴﺮی ﺑﻬﺒﻮد ﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، ﻣﻲ ﺗﻮان ﺗـﺎ 50 درﺻـﺪ ذرت در ﺧﻮراک آﻏﺎزﻳﻦ را ﺑﺪون ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻨﻔﻲ ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﻧﻮزاد، ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻏﻼت ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻛﺮد.