مهرداد اکبری

اوضاع سیاسی در دوره‌ی پهلوی ایجاب می‌کرد، شاعران به سمت و سوی اشعار انتقادی و سمبلیک بروند. این جستار کوشیده به شیوه‌ی توصیفی- تحلیلی، کاربرد واژگان شب و روز و وابسته‌‌های واژگانی آن‌ها را در آثار سایه، تحلیل و بررسی کند. سایه با استفاده‌ از واژگان نمادین، نظیر خورشید و صبح و امثال آن، مضامین عاشقانه را بیان کرده و تاریکی و ظلمت را برای بیان تنهایی و اندوه خویش به کار برده است. او برای انتقاد از دوره‌ی پهلوی، محیط را به شب تشبیه کرده و عقیده دارد، برای رسیدن به صبح و روشنایی باید از این شب‌های تلخ عبور کرد.