هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین ویژگی های منتخب پیکار سنجی و زیست حرکتی با موفقیت ژیمنا ست های نخبه مرد در ایران می با شد. در این تحقیق از 23 نفر از ژیمناست های نخبه مرد، که سابقه عضویت در تیم ملی ایران را دارند، با (میانگین سن17 ± 27 سال) انتخاب شدند و متغیرهای آنتروپومتریکی شامل دور باسن، دور کمر، دور بازو، دور ساعد، دور ساق، دور ران، دور مچ پا، طول آرنج، طول ساعد، طول ساق، طول ران، عرض زانو، عرض آرنج، طول دسات، طول اندام فوقانی، طول اندام تحتانی، دور بازو در حالت فلکشان و شاخص های آمادگی جسمانی شامل توان، چابکی، سرعت، ا ستقامت عضلانی، تعادل، انعطاف پذیری می با شد و برای مشخص ساختن نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولمو گروف – اسمیرنوف استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون ضریب همب ستگی پیرسون در سطح معنیدار p> 0/05 انجام شد. نتایج نشان داد که برخی از شاخص های آنتروپومتریکی شامل قد ایستاده و قد نشسته و طول دو د ست به طور معناداری با موفقیت ژیمنا ست های نخبه مرد ایران ارتباط معنی داری وجود دارد و در مورد شاخص های دیگر ارتباطی وجود ندا شت. همچنین بین شاخص های ترکیب بدنی، شامل وزن، شاخص توده بدن، توده بدون چربی و بین شاخص های آمادگی ج سمانی شامل توان انفجاری پاها، تعادل، انعطاف پذیری و چابکی با موفقیت ژیمناست ها رابطه معنی داری وجود دا شت ولی با بقیه عوامل، از قبیل شاخص در صد چربی بدن، توده ی چربی، ا ستقامت عضلانی، سرعت، ارتباط معنیداری مشاهده نشد.
