مسعود گلپایگانی

مقدمه: ضعف عضلات،عدم تعادل عضلانی و تغییرات طبیعی ستون مهره ها به واسطه افزایش سن و عدم تحرک در سالمندان باعث بروز ناهنجاری های وضعیتی از قبیل کایفوز و اسکولیوز در آن ها می شود. کایفوز و اسکولیوز را می توان از عوامل اثر گذار بر ظرفیت ششی و حجم تهویه افراد دانست. هدف پژوهش حاضرتاثیر تمرینات اصلاحی کایفوز و اسکولیوز بر اندازه های اسپیرومتری زنان سالمند بود. روش تحقیق :40 نفر از زنان سالمند مبتلا به ناهنجاری کایفوز) 20 نفر( و اسکولیوز) 20 نفر( که سابقه بیماری های تنفسی و مصرف دخانیات را نداشتند به روش هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی) 10 نفر( کایفوز و اسکولیوز و دو گروه کنترل) 10 نفر( کایفوز و اسکولیوز تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه 30-45 دقیقه به تمرین پرداختند. اندازه زاویه کایفوز و اسکولیوز و شاخص های اسپیرومتری قبل و بعد از مداخله به ترتیب به وسیله دستگاه اسپیرومتر اندازگیری شد. داده ها به کمک آزمون T وابسته در سطح معنی داری) 05 /.( مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در گروه تجربی کایفوز و اسکولیوز بین میانگین زاویه کایفوز و اسکولیوز قبل و بعد از مداخله اختلاف معناداری وجود داشت) p<0/05 (. همچنین در هر دو گروه بین میانگین FEV1 قبل و بعد از مداخله اختلاف معناداری وجود داشت) p<0/05 (. این در حالی است که در هر دو گروه کنترل بین میانگین) FEV1_FVC ( قبل و بعد از مداخله اختلاف معناداری وجود نداشت) p<0/05 .) نتیجه گیری: تمرینات اصلاحی کایفوز و اسکولیوز می تواند باعث کاهش زاویه کایفوز و اسکولیوز و بهبود FEV1 و FVC شود اما بر) FEV1_FVC ( تاثیری ندارد.