مرضیه السادات سجادی نژاد

هدف: هدف اصلی این پژوهش پیش‌بینی گرایش به اعتیاد بر اساس خردمندی با واسطه‌گری امیدواری در سربازان بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با استفاده از مدل‌یابی روابط ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه سربازان وظیفه در حال خدمت در یکی از پادگان‌های نظامی شهر تهران بود که از این بین 237 نفر با تحصیلات دیپلم به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در پژوهش شرکت کردند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه گرایش به اعتیاد زرگر (1385)، پرسشنامه سه بعدی خردمندی آردلت (2003) و پرسشنامه امیدواری اشنایدر (1991) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و نرم افزار ایموس نسخه 20 استفاده شد و آزمون فرضیه‌ها به روش معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته: با توجه به آماره‌های آزمون و معنی‌داری بدست آمده (0.05P<) در این پژوهش، متغیر خردمندی بر متغیر ملاک یعنی گرایش به اعتیاد سربازان (414/0-= β) اثر معنی‌داری دارد و همچنین متغیر امیدواری (259/0- = β) در پیش‌بینی گرایش به اعتیاد بر اساس خردمندی به عنوان متغیر میانجی نقش معنی‌داری ایفا می‌کند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که می‌توان جهت پیش‌بینی گرایش به اعتیاد سربازان بر متغیرهای روانشناسی مثبت مانند خردمندی و امیدواری اتکا نمود و با توجه به نقش محافظت کننده این متغیرها به نظر می‌رسد می‌توان بر تقویت و ارتقای سطح خردمندی و امیدواری جهت پیشگیری از گرایش به اعتیاد تاکید نمود.