هدف از پژوهش حاضر پیش بینی قلدری بر اساس تحول مثبت نوجوانی و نارسایی راهبردهای تنظیم هیجان در بین نوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. در پژوهش حاضر جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه، سال نهم و دهم شهرستان خمین که در سال تحصیلی 1398–1399 مشغول به تحصیل بودند که نمونه آماری 300 نفر از این دانش آموزان بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار در این پژوهش، پرسشنامه قلدری ایلی نویز (2001)، تحول مثبت نوجوانی گلدوف و همکاران (2014) و دشواری تنظیم هیجان گرتز و رومر (2004) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. نتایج نشان داد هر دو متغیر پیش بین، اثر معناداری بر قلدری دارند؛ که سهم تحول مثبت نوجوانی، 52 درصد و منفی و سهم نارسایی راهبردهای تنظیم هیجان، 15 درصد و مثبت می باشد.
