مقدمه و هدف:با وجود پذیرش هوش معنوی، به عنوان نوعی هوش، درباره ارتباط این مفهوم با سایر توانمندی های ذهنی مانند همدلی و سبک حل مسأله، اطلاعات اندکی در دسترس است. هدف از انجام این پژوهش روابط بین هوش معنوی، همدلی و سبک حل مسأله در بین دانشجویان دانشگاه اراک در سال تحصیلی 1392- 1393 بود. روش: در این پژوهش 101 نفر از دانشجویان دانشگاه اراک در سال تحصیلی 1392-1393 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش معنوی سهرابی و ناصری( 1391)، پرسشنامه خود سنجی هیجانهای مارک دیویس(،1980) و سبکهای حل مسأله کسیدی و لانگ( 1996) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی و شیوه رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که روابط بین هوش معنوی و همدلی، و هوش معنوی و سبک حل مسأله سازنده مثبت و معنادار بوده و از بین خرده مقیاس های هوش معنوی شکیبایی و بخشش توانست همدلی و خرده مقیاس های خود متعالی و بخشش توانست حل مسأله سازنده را به طور معناداری پیش بینی کند. بحث: هوش معنوی به عنوان یک حیطه کاربردی از معنویت بر سازگاری و انعطافپذیری فرد تأثیرگذار است و در بهبود کیفیت عملکرد انسان مؤثر است.
