در تعاریف متعدد هوش معنوی همواره به جنبه کاربردی بودن هوش معنوی در خصوص حل مسایل زندگی روزمره اشاره شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی تجربی رابطه بین هوش معنوی و سبکهای حل مسأله در دانشجویان سال تحصیلی 1392- 1393 دانشگاه اراک بود. در این پژوهش 101 نفر از دانشجویان دانشگاه اراک در سال تحصیلی 1392-1393 با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش معنوی سهرابی و ناصری( 1391) و سبکهای حل مسأله کسیدی و لانگ( 1996) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی و شیوه رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها نشان داد که نمره کلی هوش معنوی توانست حل مسأله سازنده را به طور معناداری پیش بینی کند. از بین زیر مقیاس های پرسشنامه هوش معنوی نیز خود متعالی و بخشش توانستند به طور معناداری حل مسأله سازنده را پیش بینی کنند، اما هوش معنوی نقشی در پیش بینی حل مسأله ناسازنده نداشت. می توان نتیجه گرفت که هوش معنوی می تواند در ارتقای مهارتهای مثبت زندگی مانند حل مسأله مؤثر بوده و از این رو توجه بیشتر به این بعد در راستای سلامت روانی دانشجویان نیز مفید واقع شود.
