با ایجاد شبکه های اجتماعی مجازی، علاوه بر دنیای واقعی که در آن زندگی می کنیم و الگوهای ارتباط سنتی موجود در آن، فضاهای مجازی نیز ایجاد شده اند که توانسته است زندگی افراد و خانواده ها را تحت تاثیر خود قرار دهد. پژوهش زیر به منظور بررسی تاثیر استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر اعتماد اجتماعی، تعهد زناشویی و نگرش راجع به صمیمیت در متاهلین صورت گرفته است. تعداد 200 نفر از متاهلین(100 نفر از کسانی که از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده می کنند و 100 نفر از کسانی که از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده نمی کنند) مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی سطح شهر اصفهان و شیراز نمونه این پژوهش بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده گزینش شدند. برای سنجش استفاده و یا عدم استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی پرسش نامه محقق ساخته،جهت سنجش اعتماد اجتماعی پرسشنامه ی اعتماد اجتماعی صفاری نیا و شریف(1389) ،جهت سنجش تعهد زناشویی از پرسشنامه ی تعهد زناشویی آدامز و جونز(1997) و به منظور سنجش نگرش به صمیمیت مقیاس نگرش راجع به صمیمیت تریدول(1983) به کار گرفته شد. فرضیه های پژوهش وجود رابطه بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و اعتماد اجتماعی، رابطه بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و تعهد زناشویی، رابطه بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و نگرش به صمیمیت و تفاوت معنادار بین اعتماد اجتماعی،تعهد زناشویی و نگرش به صمیمیت در زوجینی که از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده می کنند و زوجینی که استفاده نمی کنند، بود.به منظور جمع آوری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین مولفه های استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با اعتماد اجتماعی و بین استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی با تعهد زناشویی رابطه معنی دار و معکوسی وجود دارد.هم چنین اعتماد اجتماعی،تعهد زناشویی و نگرش به صمیمیت در متاهلینی که از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده میکنند و متاهلینی که استفاده نمی کنند تفاوت معناداری وجود دارد.
