در این پژوهش تأثیر پودر SiC به عنوان تقویت کننده در فولاد St-37 که با فرآیند جوشکاری SMAW و با استفاده از الکترود 13-60 تحت ساخت افزایشی (AM) قرار گرفته است، مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش دو قطعه را با فرآیند جوشکاری SMAW مورد ساخت افزایشی قرار داده که یکی از این قطعات با کمک پودر تقویت کننده SiC و دیگری بدون بهره وری از پودر،ساخته شده است.پودرتقویت کننده SiC بر روی سختی و دانه بندی فولاد مذکور تأثیر دارد . دانه بندی قطعه توسط میکروسکوپ نوری و سختی آن با روش میکروسختی و ترکیب آن با استفاده از تست کوآنتومتری مورد بررسی قرار گرفته است. از بررسی های صورت گرفته بر روی تصاویر حاصل از متالوگرافی نتیجه گرفته شد که، قطعه ساخته شده با پودر دارای دانه بندی ریزتر در پاس های نهایی(بالایی) جوش نسبت به قطعه بدون پودر است.همچنین قطعه ساخته شده با پودر دارای سختی بیشتری در پاس های نهایی نسبت به قطعه بدون پودر است.اما با توجه به اینکه پودر در کل قطعه نتوانست بصورت یکنواخت پخش شود و فقط توانست سختی پاس های آخر را بالا ببرد نتیجه می شود که ،این پودر نمی تواند خواص مکانیکی قطعاتی که با ساخت افزایشی (AM) تولید می شوند را بالا ببرد.