تاریخ تحریر کهن‌ترین دستنویس‌های موجود از خمسۀ نظامی با سال وفات وی حدود یک قرن و نیم، فاصله دارد. به همین سبب است که با وجود تصحیح‌های مختلفی که از خمسه انجام گرفته است، به‌علت فقدان دستنویس‌های کهن و قابل اعتماد، همچنان اشکالات متعدد و گشتگی‌ها و تصحیف‌هایی در متن این مثنوی گرانمایه وجود دارد. از همین دست است ترکیب «سبزآخور» در دو بیت از شرفنامه که همۀ مصححان و شارحان این کتاب بر اساس ضبط نادرست دستنویس‌ها و نیز وجود مدخل «سبزآخور» و معنی آن در فرهنگ‌ها -که البته بر اساس خوانش نادرست همین بیت‌های نظامی پدید آمده است- ضبط این واژه‌ها را در آن دو بیت به همین صورت پذیرفته‌اند و در صدد توجیه معنی برای آن برآمده‌اند. در این تحقیق ضمن بررسی مواردی که شارحان شرفنامه در باب معنی این ترکیب مطرح کرده‌اند، نشان داده شده است که «سبزآخور» در دو بیت از این مثنوی، گشتگی «سرآخور» است به معنی بهترین اسب و بارگی خاص پادشاهان و صاحب‌منصبان که مقدّم بر همۀ اسبان در اصطبل بسته می‌شده است و از آن برای بارورکردن مادیان‌ها نیز استفاده می‌شده است. در قسمت دیگری از مقاله بر اساس قرائن درون‌متنی خمسۀ نظامی و نیز استفاد از شواهد سایر متون ادب فارسی، پیشنهاد تصحیح «جرس در کمر بستن» به جای «جرس در گلو بستن» در بیتی از شرفنامه مطرح شده و نشان داده شده است که «هارونان پادشاه»، جرس‌ها را بر «کمر» می‌بسته‌اند.
