مجید مهدیه

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر بیسفنول Aبر قابلیت حیات، تغییرات مورفولوژیک و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ بود. مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان با استفاده از روش فلشینگ استخراج شدند. سلول های پاساژ سوم به 11 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سلول های گروه های آزمایشی با دوزهای مختلف بیسفنولA (1، 5، 10، 50، 100، 250، 500، 1000، 2000 و 4000 نانومولار) طی چهار دوره 5، 10، 15 و 21 روزه، در محیط استئوژنیک حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی، جهت تعیین دوز موثر تیمار شدند. سپس قابلیت حیات، میزان آسیب DNA، تغییر در الگوی بیان ژن ها و همچنین تغییرات مورفولوژیک سلول ها، طی روند تمایز استئوژنیک بررسی شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و همچنین آنالیز t-testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش معنی داری در قابلیت حیات سلول ها، قطر هسته و سطح بیان ژن آنتی آپوپتیک Bcl-2 در سلول های تیمار شده با بیسفنولA نسبت به گروه کنترل مشاهده شد )05/0p<). افزایش معنی داری نیز در میزان آسیب و شکستگی DNA و سطح بیان ژن آپوپتوتیک Bax در سلول های تیمار شده با بیسفنولA نسبت به گروه کنترل، مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می کند که بیسفنولA در رفتاری وابسته به دوز، باعث کاهش قابلیت حیات و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مشتق از مغز استخوان می شود.