مجید کمیجانی

سودوموناس آئرژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب بوده و یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. این باکتری به آنتی بیوتیک های مختلف از جمله آنتی بیوتیک های خانواده بتالاکتام مقاوم است. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های مورد مطالعه، تقسیم-بندی آنها به گروه های PDR،MDR و XDR و شناسایی ایزوله های ESBL مثبت به روش فنوتایپی و ژنوتایپی بود. این پژوهش بر روی 161 ایزوله س. آئرژینوزا جمع آوری شده از شهرستان اصفهان صورت گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به 11 عامل ضد میکروبی، به روش کربی بائر انجام پذیرفت. سویه های ESBL مثبت در روش فنوتایپی به کمک متد دیسک ترکیبی و در روش ژنوتایپی به روش PCR شناسایی شدند. برای تقسیم بندی ایزوله ها بر اساس الگوی مقاومتی طبق پروتکل مراکز مدیریت و پیشگیری بیماری اقدام شد. برای آنالیز نتایج آماری از نرم افزار GraphPad استفاده گردید. کمترین و بیشترین میــزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها به ترتیب مربوط به پلی میکسین ب 0% (0 از 161) و سفتازیدیم 64/77% (125 از 161) بود. در روش فنوتایپی 75/39% (64 از 161) و در روش ژنوتایپی98/81% (132 از 161) از ایزوله ها ESBL مثبت بودند. فراوانی ایزوله های ESBL مثبت شناسایی شده به روش ژنوتایپی بطور معنی داری بیشتر از روش فنوتایپی بود. فرکانس ایزوله های XDR، MDR و PDR به ترتیب 93/50% (82 از 161)، 32/27% (44 از 161) و 0% (0 از 161) بود (P<0.0001). فرکانس ژن TEM بطور معنی داری از بقیه ژن ها بیشتر بود (P<0.0001). تعداد ایزوله های XDR بطور معنی داری از سایر ایزوله ها بیشتر بودند (P<0.0001). نتایج این تحقیق نشان داد که روش ژنوتایپی برای شناسایی سویه های ESBL مثبت، دقت بسیار بالاتری نسبت به روش فنوتایپی دارد. بنابراین جایگزینی روش ژنوتایپی جهت