مه نوش مقدسی

مقدمه و هدف: مدیریت منابع آب آبیاری در بخش کشاورزی به عنوان مهمترین منبع تجدیدپذیر، اما محدود، یکی از مهمترین چالشهای این قرن بوده و نگرانیهایی عمده در سرتاسر جهان بوجود آورده است. بنابراین، هدف این پژوهش مدیریت وتخصیص بهینه آب آبیاری در سناریوهای گوناگون جریان با تاکید بر بهره وری اقتصادی میباشد. در این راستا از روش برنامهریزی تصادفی چند مرحله ای با پارامترهای بازهای برای توزیع بهینه آب در فصول گوناگون رشد و در شرایط عدم قطعیت استفاده شده است. بدین منظور، ابتدا دادههای هیدرومتری از ایستگاه شبکه مارون در سالهای 78 تا 58 گردآوری شد. مواد وروشها: سپس بر اساس داده های تولیدی دبی، احتمال وقوع شدت جریان کم، متوسط و زیاد تعریف و مدل بهینه سازی برای تخصیص و توزیع آب بین فصول گوناگون رشد توسعه داده شده است. یافتهها: نتایج نشان داد میانگین شاخص بهره وری اقتصادی در شبکهها برای دو حد پایین و بالا مدل بهینه سازی به ترتیب 17 و 15 درصد بیشتر از مقدار این شاخص در مدیریت فعلی ست ضمن اینکه مدیریت مصرف آب با توجه به کاهش 2 و 22 درصدی مصرف آب در حد پایین و بالا مدل بهینه سازی نسبت به مدیریت فعلی بهتر صورت گرفته است. بحث و نتیجه گیری: به کارگیری مدل بهینه سازی برای تخصیص بهتر منابع آب بمنظور بهبود مدیریت مصرف آب و افزایش بهره وری اقتصادی آب که از اجرای این مدل ها بدست می آیند