مه نوش مقدسی

تخمین دقیق تبخیروتعرق واقعی گیاهان زراعی و باغی یکی از چالش های بزرگ در حوزه های بزرگ مقیاس است. معادلات زیادی برای تخمین تبخیروتعرق وجود دارد، اما مقادیر بدست آمده از آنها منحصر به موقعیت ایستگاهی است که داده های هواشناسی از آن تامین شده است و نتایج آن در مقیاس مکانی قابل اعتماد نیست. هدف از این تحقیق ارزیابی تخمین تبخیروتعرق واقعی در دشت قزوین با استفاده از تصاویر سنجنده های MODIS و ETM+ و الگوریتم های بیلان انرژی SEBS و SEBAL است. نتایج الگوریتم ها با داده برداری های لایسیمتری در سال های 1380 و 1381 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آماری نشان داد، سنجنده ETM+ در هنگام کاربرد الگوریتم SEBAL با مقدار 85/0r= و 29/1 RMSE=،38/1 ESE=، 11/0 CRM= (میلیمتر در روز) و سنجنده MODIS در شرایطی که از الگوریتم SEBS استفاده شود با مقدار 88/0 r= و 55/1= RMSE، 14/0=CRM ، 6/1 ESE= (میلیمتر در روز) برآورد دقیق تری از تبخیروتعرق را ارائه میکنند. ضمناً الگوریتم SEBS در مقایسه با SEBAL به دلیل عدم نیاز به انتخاب پیکسل های سرد و گرم ارجحیت دارد.