جهت استفاده بهینه از آب های زیرزمینی باید خصوصیات آن از جمله عمق لایه آبدار، عمق سنگ بستر، جنس تشکیلات زیر سطحی و آبگذری موجود در آن مشخص شوند. یکی از روش هایی که در مطالعه و بهره برداری از آب های زیرزمینی می توان از آن استفاده نمود روش مقاومت ویژه الکتریکی است . اساس روش مقاومت ویژه الکتریکی برآورد توزیع مقاومت ویژه الکتریکی زیر سطحی است . با استفاده از این روش می توان گسلهایی که باعث جابجایی های قابل توجه لایه ها می شوند را مطالعه کرد. معمولاً شناسایی گسلها با توجه به اختلاف خواص فیزیکی لایه های اطراف گسل امکان پذیر است. برای دستیابی به این اهداف برداشت داده ها با روش های مقاومت ویژه الکتریکی با آرایش شلومبرگر در دشت تبرته صورت گرفته است. داده های مذکور هفت پروفیل را شکل داده اند. سپس داده های برداشت شده با روشهای مختلف کیفی و کمی مورد تفسیر قرار گرفته اند. ابتدا مقاطع افقی شبه عمق مقاومت های ویژه ظاهری به منظور تعیین رفتار مقاومت های ویژه ظاهری اندازه گیری شده با عمق ترسیم شدند و رفتار آنها بطور کیفی به جنس رسوبات مختلف در عمقها نسبت داده می شود. در مرحله بعد مقاطع شبه دو بعدی قائم مقاومتهای ویژه ظاهری شکل گرفته اند که با تفسیر کیفی خطوط پربندی بدست آمده از آنها رفتار مقاومتهای ویژه ظاهری از سطح تا عمق به جنس و نا پیوستگی های احتمالی نسبت داده شده اند. در مرحله سوم از برازش داده های مقاومت های ویژه ظاهری برداشت شده با منحنی های استاندارد دو لایه، لایه های زیرسطحی در محل هر سونداژ شناسایی و تفکیک شدند و سپس عمق ها و مقاومت های ویژه بدست آمده هر لایه با استفاده از معکوس سازی داده های هر سونداژ الکتریکی بهینه شده و سپس شبه مقاطع دو بعدی مقاومتهای ویژه در امتداد هر پروفیل ترسیم و تفسیر گردیده اند. با کمک اطلاعات زمین شناسی وچاههای آب اطراف و با توجه به محدوده مقاومتهای ویژه برآورد شده، لایه ها تفکیک و جنس و ضخامت لایه های آبرفتی تعیین و عمق سنگ بستر در امتداد پروفیل ها برآورد گردیده است. تغییر ناگهانی مقاومتهای ویژه در امتداد هر پروفیل به ناپیوستگیها و گسلهای احتمالی نسبت داده شده اند. از آن جا که معکوس سازی یک بعدی داده های مقاومت ویژه به تغییرات عمقی در مقایسه با تغییرات جانبی حساس تر هستند. لذا معکوس سازی دو بعدی داده های مقاومت ویژه ظاهری در امتداد هر پروفیل با ا
