فهم ماهیت و کارکرد عرش الهی چه در قوس نزول و چه در قوس صعود و چه در ارتباط خالق با خلق و چه در ارتباط خلق با خالق، یکی از معارف پرمعنا و موثر قرآنی و عرفانی است و آیاتی متعدد و روایات به این مهم پرداخته‌اند و مفسران، متکلمان و فلاسفه نیز در این باره فحص و جستجو کرده اند. هدف از این پژوهش این است که در راستای اهداف و معارف قرآن کریم، با بررسی معنای واقعی عرش و جایگاه آن در حوزه جهان شناسی و خدا شناسی و معارف الهی، پاسخی روشن به برخی ابهام‌ها مانند تفکر مشبهه و مجسمه درباره عرش ارائه دهیم. روش تحقیق کتابخانه‌ای و تحلیلی است و دستاورد پژوهش، این است که عرش الهی مرتبه واسط بین مرتبه ذات و مرتبه خلقی وحقیقتی از جنس حقایق غیبی و مرتبه ای از عوالم مجردات تام است و مراد از واقعیت عرش در قوس نزول و صدور کثرت از وحدت، تدبیر و مدیریت و ربوبیت الهی است که در این راستا، عرش، به عنوان علم الهی و قلب انسان کامل نیز، معنا پیدا می کند.
