بیش از 90 درصد اراضی در دنیا با روشهای سطحی آبیاری میشوند. بهرهوری پایین در سیستمهای آبیاری سطحی، به دلیل ذات این نوع آبیاری نیست؛ بلکه عمدتا به دلیل عدم طراحی ویا طراحی غلط و مدیریت نادرست میباشد. امروزه مدلهای ریاضی ابزار مناسبی برای طراحی صحیح آبیاری سطحی است. از جمله مدلهای موجود به منظور شبیهسازی و بهینهسازی آبیاری سطحی مدل EDOSIM میباشد که از مدلسازی با مدل توازن حجمی بهره میبرد. در این مطالعه با هدف بهبود شبیهسازی فاز پیشروی در مدل EDOSIM ، به جای مدل توازن حجمی مدل هیدرودینامیک کامل برای آبیاری جویچهای استفاده شد. نتایج حاصله از این تحقیق با نرمافزار SIRMOD بهمنظور اعتبارسنجی در شبیهسازی مقایسه شد. در شبیهسازی فاز پیشروی، شاخصهای عملکرد و نیمرخها و آبنمودها، هدر رفت عمقی آب را نشان دادند. برای مثال زمان قطع و راندمان کاربردبا استفاده از مدل هیدرودینامیک به ترتیب 47 دقیقه و 47.6820 بدست آمد و مدل SIRMOD نیز نتایج را مورد تایید قرار داد. با انجام بهینهسازی و یافتن دبی بهینه با استفاده از حلگر particleswarm زمان قطع و راندمان کاربرد بااستفاده از مدل هیدرودینامیک و توازن حجمی به ترتیب 19 و 3 / 19 دقیقه و 8 / 59 و. 7 / 58 بدست آمد. تایید نتایج و شاخصهای عملکرد بدست آمده در اعتبارسنجی با SIRMOD ، مدلسازی مدل EDOSIM در فاز پیشروی بهبود بخشیده شد.
