خلیل فقیهی

در این تحقیق، ابتدا پلی استری بر پایه بتا-سیکلودکسترین با استفاده از واکنشگر های اتصال عرضی مناسب تهیه شد سپس جهت حذف آلاینده های آلی و دارویی در محلول های آبی مورد استفاده و ارزیابی قرار گرفت. برای طراحی پلیمری با حساسیت و گزینش پذیری بالا، پلی اورتانی بر پایه نانولوله های کربنی چند دیواره مغناطیس شده با استفاده از تکنیک قالب گیری مولکولی ساخته شد. پلیمرهای قالب مولکولی (MIPs )، عوامل شناسایی مولکولی، مصنوعی، بادوام و قدرتمندی هستند که قادر به تشخیص و اتصال مولکول های هدف با ویژگی و گزینش پذیری مشابه آنالوگ های طبیعی شان می باشند. این نانو پلیمرهای مغناطیسی ساخته شده با تکنیک قالب مولکولی دارای دو مزیت اصلی شامل، جداسازی آسان با استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی و توانایی استفاده مجدد برای چندین بار برای حذف آلاینده ها با کارآیی بالا می باشند. این پژوهش در قالب دو کار به صورت مجزا انجام شده است. هدف اصلی در کار اول، سنتز شبکه های جدید پلی استری مقاوم حرارتی حاوی حفره های بتا- سیکلودکسترین (β-CD) با رفتار جذب خوب برای حذف آلاینده های آلی مانند مشتقات پارابن (متیل و پروپیل پارابن) از محلول آبی گسترش پیدا کرد. شبکه پلی استری بتا-سیکلودکسترین (β-CDPN) (6) از واکنش بتا-سیکلودکسترین (5) با N ، N´- (4،4´-دی فنیل اتر) بیس تری ملیتیمید دی اسید کلرید (4) به عنوان واکنشگرهای اتصال عرضی در حضور سدیم هیدرید سنتز شد. دی ایمید اسید کلرید (3) به عنوان واکنشگر اتصال عرضی طی دو مرحله واکنش تهیه شد. فرآیند جذب با چهار پارامتر مختلف مانند pH، دمای محلول، زمان تماس، نسبت β-CDPN بهینه سازی شد و داده ها با استفاده از دستگاه HPLC اندازه گیری شد. نتایج ظرفیت جاذب بالای پارابن ها (حدود 99%) توسط حفره های β-CDPN را نشان می دهد. علاوه بر این، نتایج حاصل از جذب سینتیک، معادله شبه مرتبه دوم و تعادل ایزوترم های (مدل های لانگمیر و فروندلیچ) ضریب همبستگی بالایی (نزدیک به واحد) را نشان می دهند و داده های جذب تا حد زیادی با مدل ایزوترم لانگمویر متناسب شد. توانایی جذب β-CDPN (6) پس از پنج چرخه بازسازی فیلتراسیون تقریباً بدون تغییر نگه داشته می شود، سپس آزمایش های TGA و DTG نشان می دهد که β-CDPN (6) از پایداری حرارتی خوبی برخوردار است و می تواند در طیف گسترده ای از دما استفاده شود. واژگان کلیدی: حفره