خلیل فقیهی

در این پروژه نمونه های مختلفی از نانوکامپوزیت های پلی ایمید تقویت شده با درصدهای مختلف نانوذرات اصلاح شده اکسید آهن، دو و پنج درصد وزنی به روش درجا به طور موفقیت آمیزی تهیه شدند. ماتریس پلی ایمیدی به کار رفته در تهیه نانوکامپوزیت ها، از طریق واکنش تراکمی بین بنزوفنون 3، '3، 4، '4- تترا کربوکسیلیک دی انیدرید و 5-(5-(5،4،3- تری متوکسی فنیل)- 4،3،1- اکسادیازول-2- ایل) بنزن- 3،1- دی آمین (5) و در حلال دی متیل استامید تهیه شد. ساختار و مورفولوژی دی آمین، پلیمر و نانوکامپوزیت ها از طریق روش های طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، طیف های UV-Vis و فوتولومینسانس، اسپکتروسکوپی رزونانس مغناطیسی هسته ای (1H-NMR و 13C-NMR)، پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، مغناطیس سنج نمونه مرتعش (VSM) و آنالیز حرارتی- وزن سنجی (TGA) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که نانوکامپوزیت های تهیه شده دارای خواص سوپرپارامغناطیس بوده و بهبود در پایداری حرارتی را نسبت به پلی ایمید خالص نشان می دهند.