کریم زهره وندیان

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی استقامتی برسطح فشارخون سیستولیک –دیاستولیک و هورمون آندوتلین 1در مردان میان سال غیرفعال بود. تحقیق نیمه تجربی است و از نظر هدف کاربردی به شمار می رود. جامعه آماری پژوهش مردان میان سال غیرفعال شهرستان اراک با (میانگین سنی 3/5±60/48 سال، قد17/4±169 سانتی متر، وزن 0/10±88 کیلوگرم و BMI 9/8 ± 28 Kgm2) که در طول سه ماهه گذشته هیچ گونه فعالیت بدنی منظمی نداشته اند هستند و نمونه آماری نیز شامل 30 نفر از این جامعه آماری می باشد که به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه 15نفری ( 1گروه تجربی ،1گروه کنترل) تقسیم بندی شدند. گروه تجربی هشت هفته و در هر هفته سه جلسه در تمرینات مقاومتی استقامتی با شدت 80-50 درصد یک تکرار بیشینه که به صورت تناوبی و با توجه به اصل اضافه بار به آن اضافه می شد شرکت کردند. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیانگر نقش مؤثر تمرینات مقاومتی بر کنترل و کاهش فشارخون مردان میان سال می باشد به طوری که هشت هفته تمرینات مقاومتی به روش استقامتی با (001/0p≥ ) موفق به کاهش معنادار فشارخون سیستولیک نسبت به زمان قبل از تمرین شدند. همچنین اثر روش تمرینات مقاومتی استقامتی بر سطح آندوتلین1 پلاسما به عنوان مهم ترین تنگ کننده عروقی ازنظر آماری معنادار بود(004/0p≥). اما تمرینات مقاومتی استقامتی بر سطح فشارخون دیاستولیک در مقایسه با زمان قبل تمرین درگروه تمرینی مقدار کمی کاهش داشت ولی این کاهش ازنظر آماری معنادار نبود (056/0p≥ ). بنابراین، با توجه به کاهش غلظت آندوتلین 1پلاسما وکاهش فشارخون بخصوص در فشارخون سیستولیک بر اثر تمرینات مقاومتی به روش استقامتی و با توجه به رابطه اندوتلین 1با فشارخون سیستولیک، به نظر می رسد یک دوره تمرینات مقاومتی با روش منتخب و با این شدت و حجم می تواند در کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و نیز غلظت اندوتلین1 به عنوان یک عامل خطر بیماری های قلبی و عروقی و ایجاد پرفشاری خون در مردان میان سال موثر باشد.