آبشویی و عدم جذب املاح در خاک از مشکلات زیست محیطی قابل بحث در جوامع امروز است که تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله نوع و روش آبیاری محصولات بوده که آگاهی از رفتار سیستم آبیاری میتواند در کاهش آلودگی موثر باشد. امروزه آبیاری قطره ای )سطحی و زیرسطحی( تاثیر مثبتی در کاهش تلفات نفوذ آب کود و تبخیر تعرق داشتهاند. در این تحقیق - سعی بر آن است که با مقایسه دو سیستم آبیاری مذکور در جذب و انتقال کود نیترات، بهترین سیستم گزینش شود. بدین منظور آزمایش در مدل شیشهای متشکل از بافت خاک شنی، سه دبی قطرهچکان، سه سطح غلظت کود و در دو سیستم آبیاری قطرهای سطحی و زیرسطحی اجرا شد. آبیاری در طی شش ساعت انجام شده و از نقاط معین در مدل جهت اندازهگیری غلظت نیترات نمونهبرداری شد. دادههای اندازهگیری شده توسط نرم افزار Design Expert مدلسازی شده و دادههای شبیهسازی شده با مقادیر واقعی مقایسه گردید و بهینهسازی سیستم آبیاری انجام شد. نتایج نشان داد غلظت نیترات اندازهگیری شده در دبیهای خروجی پایین کمتر بوده است. همچنین میزان غلظت نیترات در سیستم آبیاری قطرهای زیرسطحی به مراتب کمتر از قطرهای سطحی بوده است. مقادیر غلظت نیترات حاصل از شبیهسازی نرم افزار نیز همین نتایج را نشان دادند که حاکی از آن است که نرم افزار Design Expert قابلیت مطلوبی در شبیهسازی دادههای آزمایش داشته است. نتایج حاصل از بهینهسازی سیستمها نشان داد که در دبی 8L/H و سطح کود 125mg/l در آبیاری قطرهای زیرسطحی کمترین میزان غلظت نیترات وجود داشته است که نشان داد آبیاری قطرهای زیرسطحی روند مناسب و قابل قبولتری در جذب و انتقال کود نیترات نسبت به قطرهای سطحی داشته است.
