مخروط افکنه ها مکان هایی می باشند که با نفوذپذیری بالا، بیشترین سهم را در تغذیه آبخوان ها دارا می باشند. اما با گسترش شهرنشینی و ساخت و ساز بر روی مخروط افکنه ها، علاوه بر کاهش نفوذپذیری و کاهش سهم آبخوان ها از بارش، سیلاب های متعددی در سطح رخ می دهد. در این پژوهش به بررسی مدیریت کمی و کیفی رواناب شهری در بخشی از منطقه 22 تهران پرداخته شده است. انتخاب بهترین راهکارهای مدیریتی، که یکی از راهکارهای نوین و مؤثر مدیریت کمی و کیفی رواناب دو راهکار جوی- باغچه و سیستم ماند بیولوژیکی یا پشت بام EPA-SWMM شهری است، می باشد. با استفاده از نرم افزار سبز، درکنترل دبی جریان، بارآلودگی و غلظت کل جامدات معلق مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که راهکار مدیریتی 9 درصد، ازعملکرد بهتری در کاهش 18/2 درصد نسبت به جوی باغچه با متوسط کاهش 9/7 پشت بام سبز با متوسط کاهش 18/7 درصد و جوی پیک رواناب اوج خروجی ازحوضه برخورداراست. همچنین راهکار مدیریتی پشت بام سبز بطور متوسط باغچه 12 درصد غلظت کل جامدات معلق را کاهش داده اند. لذا راهکار مدیریتی پشت بام سبز به عنوان بهترین راهکارهای مدیریتی برای محدوده مورد مطالعه انتخاب گردید.
