زمینه و هدف: سالمندی معمولاً با بیماری‌های پرخطر و طولانی‌مدت همراه است که بر کیفیت زندگی آنها اثر می‌گذارد. بروز بیماری‌های عصبی مزمن، مانند زوال عقل، اختلالات شناختی و دیگر بیماری‌ها در جمعیت سالمندان روبه افزایش است؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر تأثیر ورزش‌های انفرادی و گروهی بر اجرای تکلیف دوگانه در سالمندان است. مواد و روشها: روش پژوهش از نوع علی-مقایسه‌ای و جامعه آماری، سالمندان شهر اراک بودند که از بین آنها 102 سالمند 60 تا 70 سال به‌طور هدفمند انتخاب و در این مطالعه شرکت نمودند. شرکتکنندگان در سه گروه سالمندان فعال در ورزش انفرادی (34 نفر)، سالمندان فعال در ورزش گروهی (34 نفر) و سالمندان غیرفعال (34 نفر) تقسیم شدند. برای سنجش تکلیف دوگانه، از آزمون‌های شناختی-حرکتی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی به وسیله نرم‌افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد عملکرد سالمندان فعال در رشته‌های گروهی و انفرادی در تکلیف دوگانه، نسبت به افراد غیرفعال بهتر بود (0/05≥P) اما بین ورزش انفرادی و گروهی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (P≥0.05). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ورزش گروهی و انفرادی باعث بهبود تکلیف دوگانه در سالمندان می‌شود؛ بنابراین می‌توان پیشنهاد کرد که برای بهبود سلامتی سالمندان، ورزش به صورت گروهی یا انفرادی در برنامه هفتگی آنها قرار گیرد.
