جلیل مرادی

مقدمه: واکنش‎پذیری به استرس زمینه‎ساز تفاوت‎های فردی در پاسخ‎های ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت‌های استرس‌زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنش‎پذیری به استرس و تبعات آن، محاسبۀ فیزیولوژیکی مرسومِ واکنش‎پذیری زمان‎بر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس واکنش‎پذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونۀ آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشته‎های ورزشی مختلف با دامنۀ سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونه‎گیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدل­یابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنش‎پذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای0/7 (مقدار شاخص قابل ‌قبول بودن) به‌دست آمد. نتیجه­گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنش‎پذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و می‎توان از آن به‌عنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.