ایمان حاج خدادادی

توجه کردن به رفاه، نیازمند چگونگی درک حیوان و تعامل آن با محیط دارد. این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پودر گیاه داروئی بیلهر بر پاسخ های رفتاری جوجه های گوشتی با استفاده از 180قطعه جوجه نر یک روزه گوشتی از سویه راس 308 در غالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار و 12 پرنده در هر واحد آزمایشی انجام گردید. تیمار ها در دوره رشد (24-11 روزگی) شامل: تیمار(1) جیره پایه بدون افزودنی(کنترل), تیمار(2) جیره پایه + 1 گرم در کیلو گرم آنتی بیوتیک, تیمار(3) جیره پایه +1 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر, تیمار(4) جیره پایه + 3 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر, تیمار(5) جیره پایه + 5 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر و در دوره پایانی شامل : تیمار(1) جیره پایه بدون هیچ افزودنی(شاهد), تیمار(2) جیره پایه + 5/0 گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک, تیمار(3) جیره پایه +5/0 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر, تیمار(4) جیره پایه + 5/1 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر, تیمار(5) جیره پایه +5/2 گرم در کیلو گرم پودر بیلهر بودند. رفتار جوجه ها را طی دوره رشد (24-11 روزگی) و دوره پایانی(42-25روزگی) ثبت گردید. درصد مشاهدات خوردن, آشامیدن, نوک زدن غیر تغذیه ای, خودآرایی, وضعیت نشستن و ایستادن بطور روزانه بررسی شد.نتایج آزمایش حاضر نشان می دهد، در دوره رشد، استفاده از 5 گرم در کیلو گرم پودر گیاه بیلهر در جیره موجب افزایش معنی دار وضعیت رفتار آشامیدن در جوجه های گوشتی شد(05/0˃ P). با این وجود در سایر فراسنجه های رفتاری هیچ تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد(05/0˃ P). گروه های آزمایشی نتوانستند روند تغییرات رفتار جستجوگری, وضعیت نشستن و فعالیت بجز رفتار آشامیدن را طی دوره پایانی(42-25 روزگی) تحت تاثیر قرار دهند، با این وجود بیشترین زمان رفتار آشامیدن به ترتیب در تیمارهای حاوی آنتی بیوتیک و 5 گرم در کیلوگرم اتفاق افتاد و کمترین مدت زمان رفتار آشامیدن تیمارکنترل مشاهده گردید. با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از سطح بالای پودر بیلهر در جیره موجب افزایش رفتار آشامیدن در دوره رشد و پایانی در جوجه های گوشتی شد و تاثیری منفی در سایر فراسنجه های رفتاری ایجاد نکرد.