امروزه استفاده از بازیهای رایانه ای در سطح جهان به طور گسترده ای رو به افزایش است. این بازیها با کاربردهای سرگرمی، درمانی و آموزشی مورد استفاده طیف وسیعی از کاربران قرار می گیرد. پیامدهای منفی ناشی از این بازیها بر کاربران چالش بزرگی را برای متخصصین جامعه از جمله حقوقدانان، جامعه شناسان، روانشناسان و نهادهای ناظر ایجاد کرده است. در این مقاله پس از تعریف مفاهیم ضروری در رابطه با این چالش و تبیین ماهیت بازی های رایانه ای به بررسی مبانی مسئولیت مدنی ناشی از بازیهای رایانه ای در دو فرض می پردازیم: 1- زمانی که این بازیها به عنوان سرگرمی توسط شخص کاربر انتخاب می شود، 2- زمانی که این بازی ها به عنوان ابزار درمان توسط درمانگر تجویز می شود. همچنین معیارها و استانداردهای مشخص شده در دستورالعمل مصوب نحوه صدور مجوز و پروانه عرضه بازی های رایانه ای و انطباق آن با اصول اخلاقی و دینی مورد بحث قرار خواهد گرفت. بحث ارائه شده می تواند متولیان امر را به سمت تدوین قوانین جامع تری راهنمایی کند که در آنها صرفنظر از حقوق مادی تولیدکنندگان، حفاظت از حقوق کاربران و جلوگیری از آسیب های ناشی از بازی های رایانه ای در اولویت باشد.
