امید به زندگی طولانی و رشد سریع جمعیت سالمندان از یک طرف، سبک زندگی کم تحرک و ماشینی عصر حاضر از طرف دیگر، مشکلات جسمانی، روانی، اجتماعی و اقتصادی را در دوران سالمندی مضاعف می کند و بر کیفیت زندگی افراد اثر دارد. بنابراین، هدف از ایم مطالعه، بررسی موانع روان شناختی و میان فردی مشارکت ورزشی زنان سالمند بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، تعداد 275 نفر زن سالمند با سن 60 سال به بالا، به عنوان نمونه آماری انتخاب شده و در این مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. نتایج تحقیق: نتایج این مطالعه نشان داد در بین عوامل روانشناختی بازدارنده مشارکت ورزشی زنان سالمند، ترس به عنوان اولین و مهمترین عامل بازدارنده، نگرش منفی به عنوان دومین و نداشتن انگیزه به عنوان سومین عامل توسط افراد سالمند نامبرده شد. همچنین، در میان عوامل میان فردی بازدارنده عدم حمایت خانواده به عنوان اولین و مهمترین عامل بازدارنده، نداشتن دوستان به عنوان دومین و عدم حمایت اجتماعی به عنوان سومین عامل توسط افراد سالمند نامبرده شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، موانع فراوانی بر فعالیت جسمانی افراد سالمند موثر است. جهت افزایش مشارکت زنان سالمند در فعالیت های ورزشی، مدیران، آموزش دهندگان، مربیان و سایر متخصصین سلامت می بایست علاوه بر تلاش برای تعدیل و به حداقل رساندن عوامل بازدارنده، با فرهنگ سازی و ایجاد بستری مناسب برای مشارکت در فعالیت های ورزشی، سلامت جسمانی و روانی را در زنان سالمند بهبود و بهره وری آنان را افزایش دهند.
