یکی از جریا نهای ادبی که متأثر از اتفاقات سیاسیِ اروپای قرن بیستم است، معناباختگی است. این جریان، نخست در تئاتر فرانسه پدید آمد و ب ه سرعت در اروپا منتشر شدو بعداز مدتی بر دیگر گون ههای ادبی تأثیر گذاشت. روشنفکران نوگرای ایرانی تقریباً ه مزمان با رواج آن در اروپا، به آن علاق همند شدند و در قالب ترجمه، شاهکارهای آن را به جامع هی ایران شناساندند. تح تتأثیر رویدادهای سیاسی ده ههای سی و چهل خورشیدی، شرایط جامعه در ایران نیز ب هگون های پیش رفت که آثاری با رویکرد معناباخته پدیدار شدند. یکی از شاعرانی که در آن دوره به این رویکرد علاقه مند شد، مهدی اخوان ثالث است. در این مقاله ابتدا به زمین ههای فکری و بستر تاریخی معناباختگی در ادبیات غرب پ رداخت ه، معنای واژ هی ) absurd ( و مفهوم و مصداق آن را در ادبیات اروپا بازبینی کرده ایم؛ سپس مؤلف هه ا و مبانی کارکردی این مکتب را در ادبیات برشمرد هایم. در قسمت بعدی مقاله سراغ شعر کتیب ه ی اخوان رفت هایم و شرایط اجتماع ی - سیاسی ایران را در ده ههای سی و چهل ب ه عنوان زمین هی تاریخیِ سرودن این شعر بررسی کرده ایم و در قسمت پایانی مؤلف ههای جریان معناباختگی را در شعر کتیبه برشمرده و به شرح تفصیلیِ آن پرداخت هایم. بازنگری هانشان م یدهد اخوان ثالث در زمان سرودن کتیبه با این جریان آشنا بوده و تقریباً هم هی مؤلف ههای آن را به کار برد هاست .
