معنادرمانی یا لوگوتراپی یا همان "درمان از رهگذر معنا" یا "شفابخشی از رهگذر معنا" یا "روان درمانی متمرکز بر معنا"، مکتبی روان شناسی است که به نام ویکتور فرانکل، متخصص اعصاب و استاد روانپزشکی و فلسفه دانشگاه وین به ثبت رسیده است. این مقاله که با رویکرد اثبات گرایی و به شیوه توصیفی-تحلیلی نگاشته شده است، در نظر دارد به تطبیق مبانی اصلی معنادرمانی با دیدگاه های شاعر پرآوازه و نام آشنای عرب، بدر شاکر السیاب در قصیده "سفر ایوب" بپردازد. قصیده مذکور، یکی از ماندگارترین اشعار سیاب است که وی آن را هنگامه وداع با زندگی و در غربت و دوری از وطن و خانواده سروده است. او در این قصیده در قالب شخصیت أیوب(ع)، به توصیف و ترسیم حال خود می پردازد. بررسی ها نشان می دهد که اغتنام فرصت، اصل معنابخشی مشترک در نظر سیاب و فرانکل است. باور و ایمان به خدا نیز نکته مشترک اندیشه آن ها می باشد. ایمان مطلق، رضایتمندی شاعر از بیماری و شرایط ناگوار جسمانی، صبر و شکیبایی در مقابل حوادث و ناملایمات روزگار و تسلیم در برابر اراده الهی، از مظاهر معنادرمانی و روان شناسی مثبت در قصیده سیاب است که بسیاری از این دیدگاه ها، الگوهای امروزه روانشاختی برای معنا یابی زندگی را پوشش می دهد.
