ادبیات پایداری فلسطین، درخت تناوری است که در دامان فرهنگی انقلاب فلسطین علیه ظلم اسرائیل روییده است. این شاخه ادبی بر پایه ستیز با بیدادگران و ترسیم چهره آنان و به منظور دفاع از هویت فلسطینی در مقابل تاخت و تاز بیگانگان ظهور کرده است. مقاله حاضر که به صورت توصیفی-تحلیلی نگاشته شده است، تلاش می کند درون مایههای مقاومت را در شعر یکی از برجسته ترین شاعران مقاومت؛ هارون هاشم رشید نشان دهد و مضامین شعری وی را در دیوان «غزه فی خط النار» مورد بحث قرار داده و از این طریق راهگشای نوعی نگرش تازه در برخورد با این اثر ادبی ارزنده باشد. هارون هاشم رشید شاعر فلسطینی و از پیشگامان و توسعه دهندگان شعر پایداری در ادبیات عرب و جهان اسلام است. وی شاهد اشغال فلسطین و اوضاع نابه سامان کشورهای منطقه بوده و مدت ها انتظار حرکت انقلابی مردم را می کشد. وی نسبت به مظلومیت کشورش واکنش نشان داده و برای رهایی از این وضع فریاد بر می آورد و تنها راه را مبارزه و امید به خداوند می داند و هرگونه سازش را رد میکند. وی با زیباترین و بدیع ترین و در عین حال جانسوزترین واژگان، توجه ملت های جهان را به یتیمان فلسطینی معطوف میدارد. مظلومیت کودکان فلسطینی، امدادهای غیبی خداوند، شکیبایی در مقابل مشکلات، یادآوری گذشته درخشان اعراب، بی هویتی صهیونیسم، استعمار ستیزی و... از بارزترین مضامین قابل بررسی در اشعار این شاعر به شمار می رود.
