سیم های ارتودنسی نیکل-تیتانیوم با نام تجاری نایتینول، با توجه به ویژگی هایی نظیر رفتار ابرکشسانی، مقاومت در برابر خوردگی، عمرخستگی بالا، جذب انرژی بالا، سازگاری خوب با دهان و دندان ها و کرنش برگشت پذیر بالا، در مرتب نمودن و جلوگیری از ریزش زود هنگام دندان ها کاربرد بسیاری دارد. در این مطالعه، با استفاده از روش اجزاء محدود، تأثیر پارامتر هایی نظیر هندسه، دمای کلینیکی، دمای پایان استحاله آستینیتی، میزان بارگذاری، اصطکاک و ویژگی هایی المان، ارزیابی رفتار مکانیکی استاندارد سیم های ارتودنسی نایتینولی(خمش و کشش) برای کاربرد در دندان، مورد بررسی قرار گرفته است. جهت توصیف خواص مادی سیم های ارتودنسی نایتینولی، از مدل ماکروسکوپی آریشیو-تیلور مبتنی بر انرژی آزاد ترمودینامیکی هلمهولتز به صورت زیر برنامه در نرم افزار آباکوس استفاده شده است. ارزیابی نتایج شبیه سازی عددی و مقایسه آن با نتایج تجربی نشان داد: در دمای کلینیکی ℃ 36، دمای پایان آستنیتی(Af): ℃11، میزان بارگذاری جا به جایی 5/0 و اصطکاک 3/0 بین براکت ها و سیم های ارتودنسی نایتینولی، عملکرد بهتری به دلیل تنش مسطح بالایی کمتر، تنش مسطح پایینی بالاتر، حلقه ابرکشسانی کوچک تر و در نتیجه اعمال راحت تر نیرو توسط پزشک و تثبیت مکانیکی بیشتر دندان ها وجود دارد. همچنین با تغییر نوع المان و انجام حساسیت به مش تغییر ویژه ای در نتایج به دست آمده در تعداد المان های بالا ایجاد نشد. به-طور کلی سیم های ارتودنسی نایتینولی در صورت داشتن شرایط مناسبی از جهت نیروی اعمالی به براکت و دندان ها، استحکام کششی و خمشی، حلقه پسماند مناسب مربوط به رفتار ابرکشسانی، تنش و کرنش، گزینه مناسبی جهت کاهش طول درمان و بهبود کیفیت عملکرد دندان های بیمار می باشد.
