فولادهای میکرو آلیاژ شده به وسیله وانادیوم و نیوبیوم به دلیل خواص مکانیکی نظیر استحکام تسلیم، چقرمگی و جوش پذیری بالا از پرکاربردترین فولادهای آهنگری فریتی- پرلیتی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی هستند. ایراد در جوشکاری فولادهای میکرو آلیاژی این است که ممکن است در اثر حرارت ورودی بالا این خواص، خصوصاً چقرمگی در منطقه جوش کاهش یابد. هدف از این پژوهش بررسی دقیق تأثیر حرارت ورودی بالا درنتیجه تغییر وضعیت جوشکاری بر ریزساختار و خواص منطقه متأثر از حرارت در فولاد میکرو آلیاژی وانادیوم نیوبیوم دار A694- F70 پس از جوشکاری با روش SMAW است. دو نمونه از این فولاد به ابعاد 30×150×450 میلی متری تهیه، کی یکی در وضعیت جوشکاری تخت (1G) و دیگری در وضعیت جوشکاری سربالا (3G) با الکترود قطر 4 میلی متری E9018-D1-H4 جوشکاری شد. بررسی ریزساختاری منطقه HAZ به وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی ، سختی سنجی به روش برینل و همچنین آزمون انرژی ضربه شارپی دردمای -29C برای منطقه HAZ انجام شد. نتایج نشان می دهد که در اثری جوشکاری در وضعیت (3G) حرارت ورودی تقریباً 4 برابر نسبت به وضعیت جوشکاری (1G) به نمونه جوشکاری اعمال می گردد که سبب افزایش سختی، استحکام و چقرمگی توأم باهم شده است.
