فولادهای میکرو آلیاژ شده به وسیله وانادیوم و نیوبیوم به دلیل خواصی همچون استحکام بالا، خاصیت جوش پذیری و چقرمگی مطلوب از پرکاربردترین فولادهای آهنگری فریتی پرلیتی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی هستند. نکته حائز اهمیت در جوشکاری این فولادها انتخاب الکترود مناسب براساس ترکیب شیمیایی، استحکام عملکردی، استحکام کششی و سختی الکترود است که در بکارگیری آن کمترین تغییرات در خواص ذکرشده ایجاد گردد و پاسخگوی شرایط کاری باشد. هدف از این پژوهش بررسی دقیق ریزساختار و خواص منطقه متأثر از حرارت در فولاد میکرو آلیاژی وانادیوم نیوبیوم دار A694- F70 پس از جوشکاری با روش SMAW با دو الکترود E8018-C3-H4 و E9018-D1-H4 است. نمونه هایی از این فولاد به ابعاد 30×150×450 میلی متر در سه حرارت ورودی مختلف و اعمال پیش گرم در شرایط بیشترین حرارت ورودی جوشکاری شد. بررسی ریزساختاری منطقه HAZ به وسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی ، سختی سنجی به روش برینل و همچنین آزمون انرژی ضربه شارپی در دمای -29C برای منطقه HAZ انجام شد. نتایج نشان می دهد که با افزایش حرارت ورودی و اعمال پیش گرم سختی و استحکام در نمونه های جوشکاری شده با الکترود E9018-D1-H4 افزایش یافته در حالی که نمونه های جوشکاری شده با الکترود E8018-C3-H4 از چقرمگی بهتری برخوردارند.
