سیستم تحویل دارو (DDS)یک رابط بین بیمار و دارو است. یکی از روش‌های انتقال هدفمند دارو استفاده از نانوذرات مغناطیسی در زمینه‌ی پلیمرهای زیست سازگار است. این پلیمرها به جهت دارا بودن خواص مناسب از جمله تخلخل، استحکام مکانیکی، اشکال و اندازه‌های متنوع در زمینه پزشکی و دارو بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. در این پژوهش، نانوذرات مغناطیسی MgxMn(1-x)Fe2O4 به روش هم‌رسوبی سنتز و در زمینه‌ای از پلیمرهای زیست سازگار ژلاتین و کیتوسان قرار داده شدند. بعلاوه مشخصه‌یابی نانوذرات مغناطیسی MgxMn(1-x)FeO4 به وسیله‌ی آنالیزهای XRD و VSM صورت گرفت و تاثیر این نانوذرات مغناطیسی بر میزان رهش داروی تتراسایکلین در 4/7pH= اندازه‌گیری شد و سنتیک رهایش آن نیز مورد بررسی قرار گرفت.
