فهیمه پرویزیان

در این پژوهش، یک غشای الیه نازک نانوکامپوزیت بر پایه ی پلی اترسولفون با استفاده از پلی وینیل پیرولیدون عنوان عامل حفره ساز و دی متیل استامید به عنوان حالل با استفاده از روش تغییر فاز ساخته شده است. در این پروژه، سطح غشای پلی اترسولفون با کمک یک الیه نازک پلی وینیل الکل و نانوذره نانولوله کربنی در سه مقدار )/25 ،0 /5 ،0 1 درصد وزنی( بهبود یافت. اثر این الیه فعال که شامل پلی وینیل الکل و نانولوله کربنی است بر روی مورفولوژی غشا و خاصیت ضدگرفتگی آن تاثیر میگذارد. مشخصات غشاها توسط آنالیزهای زاویه تماس، محتوای آب عکس های الکترون روبشی، پس دهی نمک، شار آب خالص، عکس های سه بعدی و آنالیز طیف سنجی مادون قرمز مشخص شد. آنالیز طیف سنجی مادون قرمز گروه های عاملی پلی وینیل الکل و نانولوله کربنی و پلی اترسولفون را به درستی نشان می دهد. عکس های الکترون روبشی از سطح و مقطع وجود یک الیه فعال بر روی سطح غشا را نشان می دهد. نتایج به آمده نشان می دهد محتوای آب با افزودن 0/5 % وزنی نانولوله کربنی بهبود پیدا کرده است. غشای مطلوب بیشترین میزان پس دهی نمک )%86( را نشان می دهد. عالوه براین خاصیت ضدگرفتگی بسیار خوبی را نیز نشان داده طوری که مقاومت غشا اصالح شده در برابر گرفتگی /94 %65 در مقایسه غشای خام پلی اتر سولفون %33% گزارش شده است. زاویه تماس برای این غشا 62 گزارش شده است.تمامی این نتایج حاکی از آن است که پلی وینیل الکل و نانولوله کربنی خاصیت آبدوستی دارند. محتوای آب و تخلخل غشاهای اصالح شده روندی افزایشی داشته است. درصد حذف دو فلز سنگین کروم و مس توسط غشا اصالح نشده به ترتیب برابر /4 ،%17 /3 %10 بود و برای غشا اصالح سطح ه به /7 ،%97 /3 75% ارتقا یافت