یکی از راهبرد هایی که در آموزش و یادگیری در حال افزایش است، راهبرد سکوسازی می باشد. این راهبرد به منظور پشتیبانی دانش آموزان در فرایند یادگیری طراحی شده که بر اساس مفهوم منطقه تقریبی رشد به وجود آمده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر راهبرد آموزشی سکوسازی بر رضایت و اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان کم توان ذهنی پسر پایه چهارم ابتدایی در درس علوم تجربی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه‌تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی دانش آموزان کم توان ذهنی پسر پایه چهارم ابتدایی شهر الشتر در سال تحصیلی1402-1401می باشد. روش نمونه گیری این پژوهش در دسترس، که شرکنندگان 24 نفر از دانش‌آموزان کم توان ذهنی پسر پایه چهارم ابتدایی مدرسه مهر یک که به صورت تصادفی در دو گروه انتخاب و سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی در قالب گروه های آزمایشی (12نفر) و گروه گواه ( 12) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها ی این پژوهش پرسشنامه های اشتیاق تحصیلی فردریکز(2004) و رضایت تحصیلی هیوبنر (۲۰۰۱) بود. برای تجزیه و تحلیل دادها از تحلیل توصیفی( شاخص های مرکزی و پراکندگی) و تحلیل استنباطی (تحلیل کواریانس) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه‌ی 45 دقیقه‌ای با راهبرد آموزشی سکوسازی (داربست زنی) درس علوم پایه چهارم ابتدایی را آموزش دیدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آموزن، تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در متغیر اشتیاق و رضایت تحصیلی وجود دارد؛ بنابراین نتایج این پژوهش در راستای سایر پژوهش ها انجام شده، بیانگر نقش مثبت استفاده از راهبرد های نوین آموزشی بر افزایش رضایت و اشتیاق‌تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی در درس علوم بود. با توجه به یافته های فوق نتیجه می گیریم استفاده بهینه از راهبرد های آموزشی سکوسازی جهت بالا بردن رضایت و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی در دستور کار مدارس استثنایی قرار گیرد.
