زمینه و هدف: قصه گویی دیجیتال یکی از روش های آموزش است که می تواند یادگیری معنادار را در فراگیران تسهیل کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش به روش قصه گویی دیجیتال بر خلاقیت و مهارت اجتماعی درس فارسی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی بوده است. مواد و روش ها: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی و طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان پسر پایه چهارم ابتدایی شهر اراک در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از بین آن ها یک کلاس 32 نفره از دانش آموزان، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. روش آموزش به روش قصه گویی دیجیتال طی 8 جلسه 45دقیقه ای با استفاده از یکی از فصل های کتاب فارسی بخوانیم چهارم ابتدایی به صورت هفته ای دو جلسه، برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزار: جهت جمع آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه خلاقیت عابدی (1362-1363) و پرسشنامه ماتسون (1983) استفاده شدبرای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی(میانگین ،میانه) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره وچند متغیره )استفاده شد. نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که آموزش به روش قصه گویی دیجیتال بر خلاقیت مهارت اجتماعی دانش آموزان تأثیر معنا دار دارد. بر اساس یافته های این پژوهش و تأثیر معنا دار آموزش به روش قصه گویی دیجیتال بر خلاقیت و مهارت اجتماعی، می توان نتیجه گرفت چنانچه معلمان از روش قصه گویی دیجیتال آگاه باشند و از آن در فرآیند آموزش استفاده نمایند، می توانند میزان خلاقیت و مهارت اجتماعی را در دانش آموزان افزایش دهند.
