زمینه و هدف: یکی از عوامل تأثیرگذار در موفقیت دانش آموزان، توجه به سبک یادگیری دانش-آموزان می باشد که پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری به روش واک در عملکرد، نگرش و خودپنداره ریاضی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهرستان اراک در سال تحصیلی 1401-1400 انجام شده است. مواد و روش: این پژوهش به روش شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم شهر اراک در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از میان آن، 30 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان مشارکت کننده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15) و کنترل (15) تقسیم شدند. و گروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش واک از طریق برنامه شاد به صورت مجازی و غیرحضوری قرار گرفت. هر دو گروه در آغاز و اتمام آموزش، با پرسشنامه های پژوهش پرسشنامه ی نگرش درس ریاضی آیکن (1978)، پرسشنامه ی خودپنداره ریاضی صدق-پور (1396) و آزمون محقق ساخته درس ریاضی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس برای آزمون فرضیه ها) استفاده شده است. یافته ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش، در عملکرد و نگرش، خودپنداره تفاوت معنادار وجود دارد(P<0.05) و روش واک منجر به افزایش عملکرد، نگرش و خودپنداره ریاضی دانش آموزان شده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که روش واک به دلیل استفاده از محتواهای بصری، شنیداری، عملکردی و توجه به سبک های یادگیری موجب افزایش نگرش و خودپنداره و عملکرد ریاضی دانش آموزان شده و بر عملکرد ریاضی، نگرش ریاضی و خودپنداره ی ریاضی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهرستان اراک تأثیر معناداری داشته است.
