سنجاب ایرانی به عنوان پستاندار شاخص جنگلهای بلوط زاگرس می باشد. که با توجه به فقر شدید پوشش جنگل های طبیعی در استان مرکزی وجود تیپ غالب درختان گونه بلوط ایرانی در منطقه ذخیره گاه جنگلی شازند از اهمیت بالای برای احیای این گونه محسوب می گردد. این مطالعه با استفاده از روش آماری و با 1 متغیر ارتفاع درختان، قطر برابر سینه درختان، میزان MaxEnt تاج پوشش، فاصله از جاده و اراضی کشاورزی، فاصله از نزدیک ترین درخت، تعداد درختان دارای حفره و میزان باردهی درختان و 36 نقطه فرضی شبیه سازی شده حضور سنجاب در منطقه 3 هکتار معادل 48 درصد / انجام شد. نتایج نشان میدهد مساحت 3 از محدوده ذخیرهگاه جنگل بلوط شازند به عنوان زیستگاه مطلوب 6( است، که نشانگر / سنجاب ایرانی می باشد، اعتبار مدل معادل ) 938 می باشد. براساس شرایط MaxEnt عملکرد مناسب روش زیستگاهی موجود فعلاً امکان احیاء سنجاب ایرانی در ذخیرهگاه جنگلی بلوط شازند وجود ندارد. در بین متغیرها بیشترین اثرگذاری تعداد درختان دارای حفره، قطر برابر سینه، فاصله از نزدیک ترین درخت، میزان باردهی درختان و میزان تاج پوشش درختان می باشد.
