در این پژوهش ابتدا ادله وحیانی بودن قرآن و آنگاه شبهات معاصر مورد بررسی قرار گرفته است، ادله ای که برای اثبات وحیانی بودن قرآن به آن استناد شده برخی ناظر به خود قرآن و ویژگی های درون متنی آن است و بعضی خصوصیات برون متنی قرآن را مد نظر قرار داده اند. شبهات مطرح شده در دو بخش: شبهات ناظر به مرحله دریافت قرآن و شبهات ناظر به محتوای قرآن مورد بحث قرار گرفته است. شبهات مرحله دریافت، گاه قرآن را تراوشات درونی شخص پیامبر (ص) معرفی کرده اند و گاه وحیانی بودن الفاظ قرآن را زیر سوال برده و یا موضوع اقتباس قرآن از سایر منابع را مطرح کرده اند. در بخش شبهات ناظر به محتوای قرآن نیز موضوعات: قرآن و فرهنگ زمانه، تناقضات قرآن، اشتباهات قرآن و تحریف قرآن بررسی شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد برخی شبهات مبتنی بر پیش فرضهای نادرستی است که مسلم و قطعی پنداشته شده اما دلیلی بر آن اقامه نشده است و برخی حاصل یکسان انگاری قرآن با کتب مقدس و فضای حاکم بر آنهاست، در نتیجه شبهاتی که در آن فضا مطرح شده را در مورد قرآن مطرح کرده اند بنابراین هیچ یک از شبهات مطرح شده نمی تواند وحیانی بودن قرآن را مورد تردید قرار دهد
