لزوم درک مفاهیم، پیام ها و آموزه های وحیانی و عمل به رهنمودهای قرآن به عنوان منشوری جامع، از جانب مسلمانان برای دستیابی به هدایت و سعادت، موجب تدبر آنان در خطاب های قرآنی شده و این پرسش را به ذهن متبادر کرده که از میان خطاب های قرآن به افراد مختلف، خطاب های خداوند به اهل کتاب چه پیام هایی را برای جامعه اسلامی داشته است. این تحقیق با مطالعه آیاتی که در آن اهل کتاب مخاطب خاص خداوند بوده اند و با بهره گیری از توصیف و تحلیل آیات به روش کتابخانه ای، در صدد پاسخ به این پرسش برآمده است. عقل گرایی، پرهیز از غلو مذهبی و اتمام حجت پیام های معرفتی، پرهیز از کتمان حقیقت و پرهیز از خودشیفتگی پیام های اخلاقی و لزوم یاد خدا، پایبندی به شریعت، ترس از عقوبت های فراگیر و وحدت گرایی پیام های عملی آیات یاد شده برای مسلمان بوده است . تعقل جهت رسیدن به استدلال و استنتاج صحیح و شناخت حق از باطل، حفظ اعتدال و اجتناب از خدشه دار شدن عقاید و اصول دین و فرمان پذیری و حذر از سخنان باطل لازمه های دست یابی به معرفت بوده و اجتناب از گناه و نجات از عذاب با اظهار حق از عوامل رشد اخلاقی، عجب و خودشیفتگی مانع حق پذیری و عامل انحطاط اخلاقی تا حد فاسق شدن بوده است، یادخدا، شکر و اطاعت او، ارزشمندی با عمل به دستورات دین، فرمانبرداری و عدم طغیان در برابر اوامر الهی در نتیجه ترس از عذاب و ایجاد وحدت براساس توحید ناب نیز از عمل به اوامر خدای متعال حاصل شده است.
