پیامبران الهی الگوی تمام نمای انسانیت و راهنمایان طی طریق کرده ای هستند که سرگذشت، زندگی، رفتار و کردارشان، سرمشق و نقشه ی راه بشر است. قرآن کریم با هدف هدایت انسان ها به سوی خوشبختی و سعادت، آن قسمت از زندگی پیام آوران دینی را توصیف نموده، که با دقت و توجه در رفتار و گفتارشان، آن چه را در زندگی به آن نیاز است برگرفته و چراغ راه قرار گیرند. داستان زندگی و سرگذشت حضرت یوسف(ع) نیز با همین هدف تربیتی در آیات الهی گنجانده شده و حتی یک سوره به نام و زندگی او اختصاص یافته است. سیره ی زندگی پیامبران دارای زوایا و ابعاد مختلف اخلاقی، اعتقادی و... است، که هر کدام از جهت فردی و یا اجتماعی قابل بررسی است. در این پژوهش با روش کتابخانه ای به بررسی سیره ی حضرت یوسف(ع) در بعد تبلیغی و ارشادی، از جهت اجتماعی آن پرداخته شده است، و شیوه های گفتاری و رفتاری که در تبلیغ به کار برده، با استفاده از شیوه ی قصه گویی قرآن و با توجه به شیوه های تبلیغی موجود، استخراج شده است. یوسف(ع) مانند دیگر پیامبران الهی، گاهی با سخن و گفتار و گاهی با رفتار و عمل خویش، راهنمای قوم خود بوده و درس زندگی و الگوی عملی برای جهانیان است. رفتار و کردار ایشان، همانند دیگر پیامبران و الگوهای الهی، هیچ گاه اختصاص به تبلیغ و مبلغان دینی نداشته و همه ی اقشار متدین را دربر می گیرد؛ زیرا، شیوه ی رفتاری و عملی ایشان، علاوه بر آثار تبلیغی، وظیفه ی یک فرد متدین را نیز در قبال افراد جامعه ی خویش نشان می دهد. با بررسی شیوه های تبلیغی حضرت یوسف(ع) درمی یابیم که ایشان بیش از این که با گفتار و موعظه، دین الهی را تبلیغ کند، با عمل و کردار خود، موعظه گر بوده است و این درسی بزرگ برای همگان است. پیشنهاد می شود که متخصصین امر تربیت، با بهره گیری از یافته های قرآنی، روش های جدیدی را طراحی کنند و یا روش های رایج را تکمیل نمایند.
