این مقاله برای اثبات وجود داده های مهم و ارزشمند در کنار داده ها و تحلیل های خطا در آثار مستشرقان دوره استعمار، با مطالعه موردی عملکرد جان لوئیس بورکهارت مستشرق سوئیسی در کتاب سفر به عربستان است. سئوال اصلی این پژوهش بررسی ویژگی های اثر بورکهارت به عنوان یک مستشرق قرن نوزدهم می باشد. برای پاسخ به این پرسش، در بررسی تاریخی و تحلیلی با روش کتابخانه ای به بررسی این کتاب پرداخته ایم. پس از معرفی اجمالی بورکهارت به بررسی نقاط قوت وی در این اثر در محورهای: جامعیت و گستردگی مطالب؛ توجه به تاریخ اجتماعی حرمین؛ تحقیق میدانی و بسنده نکردن به نقلیات؛ پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر و دقت در نقل و اندازهگیری اماکن جغرافیایی پرداخته و سپس نقاط ضعف او را در این کتاب در دو دسته خطاهای نقلی و خطاهای تحلیلی در قالب این عناوین بررسی کرده ایم: خطاهای مربوط به آیین حج؛ خطاهای تاریخی مربوط به اماکن تاریخی مربوط به احکام حج و عمره، خطاهای تحلیلی مربوط به بردهداری در اسلام، سنت احرام، دیدگاه قرآن به اهل کتاب، مهریه دختران مکه، معرفی مذاهب اسلامی و تعصب ورزی به اسلام. وجود نکات مثبت در کنار خطاها، در اثر او اثبات کننده نظریه امکان بهره مندی علمی از آثار علمی مستشرقان در کنارهوشیاری و گوش به زنگی درمورد خطاهای علمی و جهت گیری مذهبی و سیاسی آنان است.
