ترین، ترین، پیچیده نماهای افزاینده و توصیفی است و مهم نمای گفتمانی "واو" از نوع نقش نقش ترین، پرکاربردترین، و کارسازترین عنصر گفتمانی در مدیریت گفتمان است. این ترین، گسترده خلاق شناختی، پژوهشی، و استدلالی در واکاوی کاربردها و کارکردهای پژوهش اکتشافی دارای دو مبانی معرفت های پژوهشگران مطرح جهانی در این مطالعات و واکاوی وری از دیدگاه نمای "واو" بود: بهره نقش های خلاق زبانی در گستره شعر فارسی و آلمانی. این پژوهش، الگوی کاربردی و کارکردی "واو" را در پیکره های حافظ و اشعار گوته با استفاده از مدل وجوه گفتاری گفتمان شفرین ) غزل 1987 ( بررسی نمود. واکاوی های اولیه و ثانویه است. کارکردهای اولیۀ واو در گستره و بررسی دو پیکره شعری نشان داد که آن دارای نقش ها گانۀ زمانی، علت و معلولی، و موضوعی بین گزاره اندیشگانی وجوه گفتاری گفتمان بوده و ایجاد روابط سه های ها نتیجۀ استفاده از آن در دو اثر منظوم بود. علاوه بر نقش معهود آن یعنی عطف در کنار گستره و اندیشه های امر، گزارش و روایت، بیان هدف، کاربردی و کارکردی فوق، کارکردهای گفتمانی ثانویۀ آن شامل کنش استنباط، استدلال، تاکید، توازن، گسترش، تضاد و مسئلۀ انتظارات بود که در کتب دستور و فرهنگ لغات نما اند. افزون بر این، ترکیب وجوه اندیشگانی، کنش و اطلاعات از دیگر کارکردهای این نقش واکاوی نشده نماها نیز بررسی گردید. و در پایان، با توجه بهکشف بود. و همچنین استفاده ترکیبی از آن با دیگر نقش های آموزشی، کارهای کاربردی در گستره ای از راه های متفاوت و منحصر بهفرد برای واو، مجموعه نقش راهبردهای مدیریتی در گفتمان، پژوهش، تهیه و تدوین مطالب درسی، و فرهنگ نگاری پیشنهاد گردید
